شغل مناسب افراد درونگرا و برونگرا چیست؟

بدون دیدگاه
پریسا احمدی منش

یکی از سؤالاتی که توسط مدیران سازمان‌ها جهت استخدام منابع انسانی و همچنین توسط جویندگان شغل، بسیار پرسیده می‌شود این است که شغل مناسب درون‌گراها و برون‌گراها چیست؟

قبل از پاسخ به این سؤال باید یک نکته مهم را بگویم:
درست است که درونگرایی و برونگرایی و به طور کلی تیپ شخصیتی به ما یکسری ویژگی می‌دهد که با برخی مشاغل متناسب‌تر است و با برخی مشاغل تناسب کمتری دارد اما تیپ شخصیتی، برای ما نسخه قطعی نمی‌پیچد و باید به عوامل جانبی و مهم دیگری نیز در این انتخاب مهم توجه شود.

مقاله پیش نیاز: درونگرایی و برونگرایی چیست؟

اهمیت انتخاب شغل و تناسب شغل با شخصیت

امروزه انتخاب شغل مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است و نیازمند توجه خاص می‌باشد. اگر انتخاب شغل به درستی انجام شود هم‌ نیازهای روحی روانی فرد را برآورده می‌سازد و هم در زندگی خانوادگی، ازدواج، وضعیت اجتماعی و اقتصادی تأثیرات مثبتی می‌گذارد.
می‌توان گفت بیماری‌های جسمانی و روانی، در بین افرادی که در درازمدت از شغل خود ناراضی بوده‌اند، بیشتر نمایان می‌شود.
زیرا این نارضایتی به خستگی ذهنی تبدیل می‌شود و اثر نامطلوبی بر روح و روان و جسم فرد می‌گذارد.
پس باید در نظر داشته باشیم که انتخاب شغل یکی از مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین انتخاب‌هایی است که در صورت درست بودن آن می‌توان امیدوار بود که فرد یک زندگی خوب و سالم را داشته باشد و در صورت انتخاب غلط و ناصحیح شغل باید منتظر پیامدهای منفی آن باشیم.

درون‌گرایی و برون‌گرایی

بر اساس تحقیقات پروفسور یونگ و در مبحث شخصیت شناسی MBTI ، افراد به دو دسته درون‌گرا و برون‌گرا تقسیم‌بندی می‌شوند. درون‌گراها و برون‌گراها خصوصیات و ویژگی‌های رفتاری متفاوتی دارند که باعث می‌شود در مشاغل گوناگون عملکرد مختلفی داشته باشند.
البته درون‌گرایی و برون‌گرایی فقط یکی از مباحث چهارگانه ترجیحات شخصیتی در MBTI است که جهت آشنایی با سایر ترجیحات شخصیتی پیشنهاد می‌شود مقاله زیر را بخوانید:

مقاله مرتبط: شخصیت شناسی MBTI چیست؟

برای اینکه شغل مناسب افراد درونگرا و برونگرا را تشخیص دهیم ابتدا لازم است با مفهوم درون‌گرایی و برون‌گرایی آشنا شویم

تعریف درونگرایی و برونگرایی از ویکیپدیا
درون‌گرایی و درون‌گرایی (به انگلیسی: Extraversion and introversion)، یک صفت شخصیتی و یک بُعد اصلی (مرکزی) در نظریهٔ شخصیت انسان‌است. این دیدگاهی‌است که توسط کارل یونگ در سال ۱۹۲۰ عمومیت و محبوبیت یافت.
هرچند که هردوی آنها درک همگانیِ محسوب شده و مفهوم مورد استفاده از آن در روان‌شناسی، با منظور اصلی او متفاوت است. در آن به مسئله گرفتن انرژی انسان از دنیای بیرونش می‌پرداخت. بسیاری از افراد درون‌گرایی را با سکوت و خجالت همراه می‌دانند در مقابل آن انسان‌های برونگرا افرادی هستند که اجتماعی و شاد هستند. این نظریه بر این اصل استوار است که درونگراها انرژی خود را از درون خود دریافت می‌کنند (ایده‌ها و مفاهیم را از ذهن) و برون‌گراها انرژی خود را از دنیای بیرون خود و در ارتباط با دیگران.
برون‌گرایی در تمایل به بیرون رفتن، پرحرفی، و رفتار پرانرژی نمایان می‌شود، در حالی که درون‌گرایی بیشتر در رفتار انفرادی و خویشتن‌داری آشکار می‌گردد.

مقاله پیشنهادی: چه شغلی مناسب من است؟